بررسی تأثیر اصلاح سوگیری توجه نسبت به نشانه های مواد غذایی بر سوگیری توجه و سوگیری حافظه زنان چاق

سوگیری توجه نیز به این اشاره دارد که وقتی فرد در محیط خود محرک های زیادی را پیش روی خود می بیند، به نوع خاصی از محرک ها گرایش بیشتری برای توجه کردن نشان می دهد. ادبیات پژوهش و نظریات شناختی چاقی بر وجود سوگیری توجه و سوگیری های حافظه که شامل سوگیری حافظه صریح و حافظه ضمنی می شود، تاکید دارند. در این پژوهش به بررسی اصلاح سوگیری توجه نسبت به نشانه های مواد غذایی و تأثیر آن بر سوگیری توجه، حافظه ضمنی و حافظه صریح پرداخته شده. همچنین برای اصلاح سوگیری توجه از ابزار پروب دات استفاده شده است. برای سنجش سوگیری حافظه آشکار از آزمون بازشناسی لغات و برای سنجش سوگیری حافظه ضمنی از آزمون تکمیل ریشه لغات استفاده شده است. در ابتدا سوگیری توجه، حافظه صریح و ضمنی مورد سنجش قرار گرفت و بعد از آن اصلاح سوگیری توجه در یک جلسه بر روی آزمودنی ها اجرا شد. سپس سوگیری های شناختی آزمودنی ها دوباره مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل آماری نمرات آزمودنی ها در انجام تکالیف نشان داد که در مرحله بین دو گروه اصلاح و کنترل در مقایسه با گروه نرمال تفاوت معناداری در نمرات سوگیری توجه و سوگیری حافظه ضمنی وجود دارد اما هیچ تفاوت معناداری در نمرات حافظه صریح نشان داده نشد. در نتیجه افراد چاق در مقایسه با افراد عادی نسبت به مواد غذایی سوگیری توجه و سوگیری حافظه ضمنی دارند ولی این سوگیری در حافظه صریح وجود ندارد. در مرحله بعد و پس از اصلاح سوگیری توجه، تحلیل نمرات نشان داد که بین 2 گروه اصلاح سوگیری و گروه کنترل که فقط پلاسیبو دریافت کرده بودند تفاوت معناداری وجود دارد و سوگیری توجه و سوگیری حافظه ضمنی افراد چاق به طور محسوسی کاهش یافته است.